“Hayat, kayaç katmanları gibi parçalarına ayrılan değersiz bir kütledir.”
Türkçe edebiyat-n sözünü sakınmayan kalemi Ayfer Tunç, yazarl-k hayatının 25. yılında sars-c- bir romanla kar--m-zda.
Hayatı “yolcu” olarak yaşamak isterken baba miras- otelin işletmecisi, ailesinin “reisi” olmak zorunda kalan Mür-it, her geçen gün tamahkârla-an bir -ehirde, gerçek dostlu-u İstanbul’da bırakt--- hayaletlerden kaçarak Mür-it’in oteline s---nan Madenci’de buluyor. İki arkada--n dünya alg-s-, okuyucuya Türkiye tarihindeki utanç sayfalarının bir özetini sunuyor.
Arka plan- toplumsal facialar, kitlesel cinnet hikâyeleriyle örülen Dünya A-r-s-’nda, geçmişle hesapla-ma cesaretini gösteren insanları yaşadıkları toplumdan ayİran sınır imleniyor.
Dünya A-r-s- kelimelerle s-k-lm-- bir yumruk. 

Böyle bir -ehirde sır saklamanın imkâns-z olduğunun fark-nda de-il. öğrenecek elbet, bir gün -ehir dedişi -eyin birbirini gözleyen say-s-z gözden ibaret olduğunu o da anlayacak. Ama buna çoktan al--m-- olacak ya da daha fenas- başkaların- gözleyen say-s-z gözden biri haline gelecek. Babamın oğlu o olmalıydı diye dü-ünüyor, ben, oğlum gibi bir o-ul olsaydım babam mutlu ölürdü; oğlum babamın istedişi gibi bir o-ul olduğu için ben mutsuz ölece-im.
(Tan-t-m Bülteninden)