Onlar çocuktular...
En mükemmel elmasların safl---ndaydılar...
Ne ufak bir lekeleri...Ne de en ufak bir kusurları vardı...
Ve ne de en ufak bir günahları...
Ama onların safl--- kötülü-ün safl---ydı...

Paris’te bir Ermeni katedralinde işlenen bir cinayet. Kan yok, cinayet aleti yok, yara bere yok…
Biri yaşl- ve huysuz emekli bir polis, diğeri çocuk Bürosu’nda görevli, ancak aç--a ‘ınalınmış uyu-turucu müptelas- genç bir polis. Bu ikisi, gitgide hunharca bir hal alan ve pe-pe-e işlenen cinayetlerin katilini veya katillerini bulmak için birlikte çalışmak zorundadır. Birbirlerine ihtiyaçları vardır, birbirlerini tamamlamaktadırlar. Ancak bu cinayetler sıradan bir seri katilin işi de-ildir. Gizli servisler, naziler,Yahudiler, ülke içinde ülkeler, ve “siyah bölgeler”… Sanki birileri bir -eyleri gizlemek istemektedir. 
Fransa’nın göbe-inde başka bir ülke olabilir miydiş
Bu ülkeye kim veya kimler göz yumuyordu-
Burada neler yap-lmaktadır-
Kaç-r-lan çocuklar ile öldürülenler arasındaki baş nedir-
İki polisin çabas- cinayetleri aç--a kavuşturmaya yetecek midir-
Yoksa…