Kafesten çıkınca değil, kafesi içimizden çıkarınca özgürleşiriz.

Önce kendi kanatlarına güven, büyük başarı kalpten gelir, beyinde büyür, ellerden hayata akar.  

En çok istediğimiz şeyler, hiç istemediklerimizle iç içe geçmiş halde çıkıyor karşımıza. İstediğimiz bir çok şeye ulaşmak için istemediğimiz bir çok şeye katlanmak zorunda kalıyoruz. Sevmediklerimizi sevdiklerimize bedel koyuyor hayat.

Gitmek zamanı geldiğinde iyi düşünmeli ama kararsız kalınmamalı. Ödenmesi gereken bedel varsa ödenmeli. Çekeceği acıları yiğitçe yaşamalı insan. 

Zorluklardan seçmeli hayatlar yaşıyoruz. İşimiz ile içimiz arasında geçi(ni)p gidiyoruz. Boşlukta kanat açmadan, uçup uçmayacağını bilemezsin. 

Umutlara kanat verenler ve kanatları kıranlar.
Bazıları başkalarının kanatları altına sığınarak yaşamayı sever. Bazıları kendi kanatlarıyla uçmayı. Bazıları başkalarına kol kanat germeyi sever. Bazıları başkalarının kanatlarını kırmayı. İnsanlar bazen korkudan, bazen sevgiden başkasının kanatları altında yaşarlar. İnsanlar bazen özgürlüğe düşkünlükten, bazen başarı tutkusundan kendi kanatlarıyla uçmayı isterler. İnsanlar bazen şefkatten, bazen güç gösterisinden başkalarına kanat gererler. İnsanlar bazen içlerinde ki kötülükten, bazen yarış içinde kendilerini kaybettiklerinden başkalarının kanatlarını kırarlar.