Isak... Bir toprak adam-. Sade, basit, ekme-ini ta-tan çıkaran, işten yılmayan, hayatın- inandı-- doğrulara göre yaşayan yişit bir adam...
Bilinmeyen bir yerden geldi, bir köyün hayli uza--nda, sahipsiz bir toprak parças-na yerle-ti. Odun kesti, tarla yapt-, kulübe yapt-. Topra-- ‘ınalın teriyle suladı...
Bir gün bir kadın geldi. Inger... E- oldu Isak’a, ortak oldu yaln-z hayatına. Belki çok konuşmadılar ama, sevdiler birbirlerini, el ele verip bir yuva kurdular.
Toprak k-sırdı, tabiat kızg-ndı başr-n- y-rtan ellere, kurudu, çatladı, direndi...
