Cesaret korkunun yokluğu değil, korkunun içinde yürüyüp sizin için önemli olan amacı kovalamaktır.
Hayatta bir tek başarısızlık vardır, oda denememektir.
İşte senin boya kovan, Jamie; içinde önermeler yüzüyor döne döne. İşte fırçan; daldırıp gerçeklik olarak neyi kabul edeceksen kovadan al. İşte tuvalin; yaşam… Şimdi bir resim yapmayı dene.
İlk doğum anımızdan itibaren sürekli hipnotize ediliyoruz. Hipnotize olduğumuzdan, hipnozcularımızın tüm dayatmalarını kabulleniyoruz.
Önemli olan...
Yaşamımızın küçük sahnelerini birleştirip, birşeyler mi yapacağız, yoksa anıların yüreğimizden kayıp gitmesine, unutulmuş olgular denizine gömülmesine izin mi vereceğiz.
Umutlara kanat verenler ve kanatları kıranlar.
Bazıları başkalarının kanatları altına sığınarak yaşamayı sever. Bazıları kendi kanatlarıyla uçmayı. Bazıları başkalarına kol kanat germeyi sever. Bazıları başkalarının kanatlarını kırmayı. İnsanlar bazen korkudan, bazen sevgiden başkasının kanatları altında yaşarlar. İnsanlar bazen özgürlüğe düşkünlükten, bazen başarı tutkusundan kendi kanatlarıyla uçmayı isterler. İnsanlar bazen şefkatten, bazen güç gösterisinden başkalarına kanat gererler. İnsanlar bazen içlerinde ki kötülükten, bazen yarış içinde kendilerini kaybettiklerinden başkalarının kanatlarını kırarlar.
Zorluklardan seçmeli hayatlar yaşıyoruz. İşimiz ile içimiz arasında geçi(ni)p gidiyoruz. Boşlukta kanat açmadan, uçup uçmayacağını bilemezsin.
Gitmek zamanı geldiğinde iyi düşünmeli ama kararsız kalınmamalı. Ödenmesi gereken bedel varsa ödenmeli. Çekeceği acıları yiğitçe yaşamalı insan.
En çok istediğimiz şeyler, hiç istemediklerimizle iç içe geçmiş halde çıkıyor karşımıza. İstediğimiz bir çok şeye ulaşmak için istemediğimiz bir çok şeye katlanmak zorunda kalıyoruz. Sevmediklerimizi sevdiklerimize bedel koyuyor hayat.
