“Her -eye rağmen, mutluluktan ölünebiliyorsa, o zaman kesinlikle bu -ekilde ölece-im. Ayrıca, ölüm dö-e-indeki birisi, mutluluk sayesinde hayata tutunabiliyorsa o zaman ben de hayatta kalaca--m.”

”Aldiş-n çiçekler için çok üzgünüm, o kadar üzgünüm ki ne tür çiçekler olduğunu bile okuyamadım. -imdi senin odanda duruyorlar. E-er gerçekten odandaki gardırobun yerinde olsaydım, gündüz kendimi bir -ekilde odanın dı--na atar ve en azindan çiçekler solana kadar salonda dururdum. Hay-r, bu hiç de hoş de-il. Ve o kadar uzakta ki her -ey ama hâlâ odanın kap-s-nın kolunu görebiliyorum, bana gözlerimin önündeki mürekkep hokkas- kadar yakın.”

”Seni seviyorum işte, budala, deniz dibindeki çak-l ta-- nas-l sevilip, sarmalanır, ona başlan-l-rsa ben de sana öyle başl-y-m.”

”Yanımda yürüyordun, bir dü-ünsene, yanımdAydın!”
(Tan-t-m Bülteninden)