Ağacı dibinden testereledikten sonra, onu devirip yıkmak işten değildir. 

Ben onlardan daha güçlüyüm çünkü; düşünen bir insanım

Kitapları, Garstone’nin hem aşkı, hem de nefretiydiler. Ümitsizlik içinde kendi kendine şöyle söylediği olurdu; Kitaplar raflarında dururken ne görkemli bir uyum içindeler; birbirleriyle ne güzel geçiniyorlar! Ama kafanın içinde, biri ötekini bütünlemekten uzak, birbirlerini çürüterek sürekli savaşıyorlar. Gerçekten de, dünyada ne kadar kitap varsa, o kadar da gerçek mi vardı acaba?. 

Ben onlara, bir köpeğe beşinci bir ayağın gerektiği kadar gerekliyim. 

Alsace’da beni yaralayamadılar, şansım varmış. Ama genede ikiye ayırdılar ve üstelikte dikmeden salıverdiler. Bir yanım savaştan öncesi, ikinci yarım şimdi. Ve açık söylemek gerekirse ikinci yarım bir türlü ortaya çıkmıyor. 

Barış günlerinde, diye düşünüyordu, ne kadar birbirinden ayrı, ne kadar birbirine benzemez oluyor ülkeler, hepsi kendince, hepsi kendine özgü; ve ilk bombardımandan sonra ne çok benziyorlar birbirlerine... 

Ötekilere bıraktık biz güneşi karşılamayı 

Şarkılar söyleyip içecekler sabaha dek

Ve belki hiç akıllarına gelmeyecek,

Nasıl, ama nasıl isterdik yaşamayı.

Mutlusun, dostların çok, herkes dostun arkadaşın. Bulutlarla kaplandığında ortalık ama tek başınasın...

Adımı sordunuz? Bilmiyorum. Staritsalı bir genç kızım ben. Demiryolu köprüsünü uçurmaya beni iten şeyin ne olduğunu öğrenmek istiyorsunuz demek? Hanımeli ve kuşkirazıyla konuştum. Anamın mezarını ziyaret ettim. Bir sabah penceremde öten tarlakuşunun sesini duydum. İlk yaz yağmuru beni uyandırdı, tepemde trompet çalıyordu. Kalktım ve yola çıktım… Beni öldürebilirsiniz, hiç de güç bir iş değil. Köprü uçurmaktan çok daha kolay. Ama yarın bir başkası gelecek ve size “Ben Staritsalı bir genç kızım” diyecek…

Partizanların makinelileri takırdadı. Acemi partizan Paşa Kutas’da harekata katılıyordu. Sonradan Vassia ona sordu;

-Çok korktun mu?

-Evet dedi, Paşa.

-Önemi yok, olağandır. Alışacaksın… Benimde her keresinde ödüm kopuyor ama alıştım…

-Alıştınsa nasıl oluyorda yine korkuyorsun?

-Korkuya alıştım işte.