Yol Yoku-un BaÅŸ- Yoku- Yukar-
Esin perisi denilince gözümün önüne alt- bal-k, üstü kız olan denizkız- gibi bir havakız- geliyor;
Esin perim yok ama, benim de esin cinim, esin cadım, esin devanam var. Benimkilerin yar-s- ku-, yar-s- kız de-il, olsa olsa onda biri insana geri yanı canavar. Omzuma tünememiÅŸ, sırt-ma binmiÅŸ, ben altta iki büklüm, kan ter içinde, yorgun, bitik… Hem benim esin cinim, esin cadım bitane de-il, sürü sürü... Ä°kisi inse, üçü biniyor sırt-ma.
Benim sırt-ma binmiÅŸ, üstüme çullanmış olan esin cadıları, esin cinleri, esin canavarları durmadan buyuruyor, zorluyor, azarl-yor:Benim esin cinlerim, cadılarım, canavarlarım: Kira isteyenlerim, para isteyenlerim, alacakl-larım, bitürlü bitip tükenmeyen gereksinimler.
